گل ها را تقسیم می کردند ، گل سرخ نصیب خار شد .

فرد خوش بین از پنجره به بیرون نگاه می کند و طلوع زیبای خورشید را می بیند

اما بدبین به بیرون نگاه می کند و تنها کثیفی پنجره را می بیند .

عاشق تنها زیبایی صورت را می بیند وعاقل زیبایی سیرت را و عارف دو زیبایی را .

هر چه یک گل زیبا تر باشد ، خار آن نیز تیز تر و درشت تر است .

تا زمانی که در اسارت قرار نداشته باشیم هرگز معنای آزادی را درک نخواهیم کرد و

همچنین یک فرد سیراب به اندازه یک فرد تشنه از سیراب بودن درک درستی نخواهد داشت .

آزادی چیزی است شبیه سلامتی ، این هر دو را تا از دست نداده ایم قدرشان را نمی دانیم .